Ιστορία του Ανθρώπου μέρος 2ο
Θα πρέπει να αναρωτηθούμε κατά πόσο ευσταθεί η ιστορία ότι ένας παντογνώστης και παντοδύναμος Θεός έπλασε τους ανθρώπους ελαττωματικούς εκ κατασκευής και μετά τους κατηγορεί για τα δικά του λάθη.
Gene Roddenberry, 1921-1991, Αμερικανός τηλεοπτικός σεναριογράφος
Αφού εξετάσαμε τους πρώτους χρόνους εμφάνισης του ανθρώπου στον πλανήτη και αφού τα κατάφερε κοντά σε κάθε απαισιόδοξη άποψη να επιβιώσει κάποια στιγμή ανακάλυψε την γραφή.
-«Οι μόνοι αναντικατάστατοι άνθρωποι στην ιστορία ήταν ο
Αδάμ και η Εύα».
Sam Ewing, 1949-, Αμερικανός παίκτης μπέηζ μπώλ
Πότε έγινε η πρώτη προσπάθεια γραφής ;
Αυτό έγινε πολύ παλιά, λένε ότι ήταν ένας τοκογλύφος μια μικρής πόλης που ήθελε να καταγράψει τις συναλλαγές του και ποιοι του χρεωστάνε, άλλοι πάλι ότι ήταν ένα σημείωμα δύο ερωτευμένων που ζούσαν μακριά και δεν έπιανε το Internet, αλλά τελικά δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια μια και κανείς δεν την κατέγραψε !
- Το σύστημα γραφής είναι ένα συμβολικό, οπτικό σύστημα καταγραφής της γλώσσας.
Σε αντίθεση με την οπτική, ζωγραφική απεικόνιση γεγονότων και αφηγήσεων, τα συστήματα γραφής είναι συμβατικοποιημένοι, λιγότερο ή περισσότερο σταθεροί και τυποποιημένοι τρόποι για την καταγραφή λέξεων ή φθόγγων.
Έτσι, στα συστήματα γραφής δεν περιλαμβάνονται ανθρωπολογικά ευρήματα
όπως οι παραστάσεις των προϊστορικών σπηλαίων. Επίσης, διακρίνονται από
συστήματα μέτρησης βάρους, όγκου ή έκτασης, αν και πιθανότατα κατάγονται από
αυτά, εφόσον τα συστήματα αυτά μέτρησης έχουν πολύ περιορισμένη και
συγκεκριμένη εμβέλεια αναπαράστασης.
- Η καταγωγή των συστημάτων γραφής ανάγεται στη Μεσοποταμία της 4ης χιλιετίας π.Χ. όπου έχουν βρεθεί οι αρχαιότερες πινακίδες Σουμεριακής σφηνοειδούς γραφής.
Τα πρώτα γραπτά ήταν στην κυριολεξία Ορνιθοσκαλίσματα ! σαν αυτά που έκανα και εγώ στο δημοτικό μετά ήρθε το Word και σώθηκα !
Τα συστήματα γραφής ξεκίνησαν από πικτογραφικά λογογραφικά για να εξελιχθούν σε ιδεογραφικά λογογραφικά, στη συνέχεια σε συλλαβικά και τελικά στην αλφαβητική γραφή.
Σουμεριακή σφηνοειδής επιγραφή του 26ου αιώνα π.Χ. με κατάλογο δώρων στην αρχιέρεια Αντάμπ με την ευκαιρία της επιλογής της
Η γραφή στον δυτικό κόσμο εξελίχθηκε από το σύστημα μέτρησης των Σουμερίων στην αρχαία Μεσοποταμία. Οι αρχαιότερες Σουμεριακές πινακίδες που έχουν βρεθεί έως σήμερα ανάγονται στο 3500 π.Χ. χρονολογία που γίνεται αποδεκτή ως η εποχή επινόησης της γραφής από τον άνθρωπο.
Οι περισσότερες γραφές που χρησιμοποιούνται σήμερα, με εξαίρεση κυρίως τα κινέζικα ιδεογράμματα, κατάγονται, μέσα από μια μακρά εξελικτική πορεία, από τη Σουμεριακή σφηνοειδή γραφή.
Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές μαρτυρίες, η γραφή εμφανίζεται στην αρχαία Αίγυπτο περίπου το 3100 π.Χ., λίγο αργότερα από την πρώτη επιβεβαιωμένη εμφάνισή της στη Μεσοποταμία. Παρόλο που η ιερογλυφική γραφή δεν αποτελεί απευθείας δάνειο από τη σφηνοειδή, είναι πιθανόν το αιγυπτιακό σύστημα γραφής να αναπτύχθηκε μετά την επίδραση του σουμερικού.
Καθένας από τους χαρακτήρες που συναντάμε στο σουμεριακό σύστημα - λογογράμματα, φωνητικά σύμβολα και προσδιοριστικά- εμφανίζονται και στην αιγυπτιακή γραφή. Επίσης, στην Αίγυπτο αναπτύχθηκε, παράλληλα με τα ιερογλυφικά η ιερατική γραφή, όπου ένα σύνολο 24 πρόσθετων ιερογλυφικών συμβόλων σημειώνει ξεχωριστά σύμφωνα της γλώσσας.
Με επιδράσεις από την αιγυπτιακή γραφή, ίσως και άλλες γραφές, αναπτύχθηκε στις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. το πρωτοσημιτικό αλφάβητο από το οποίο προήλθε το φοινικικό, στο οποίο μπορούν να αναχθούν όλα σχεδόν τα αλφάβητα που χρησιμοποιήθηκαν στην ιστορία του ανθρώπου.
Από το φοινικικό αλφάβητο κατάγεται το ελληνικό αλφάβητο, ενώ, μέσω του αραμαϊκού αλφαβήτου, το εβραϊκό, το αραβικό, τα ινδικά αλφάβητα καθώς και τα αλφάβητα της νοτιοανατολικής Ασίας κ.ά..
Η σημασία του φοινικικού αλφαβήτου οφείλεται στην εμπορική κυριαρχία των Φοινίκων στη Μεσόγειο κατά την περίοδο 1200 π.Χ.-800 π.Χ. καθώς και στην υιοθέτηση αραμαϊκού αλφάβητου από την Περσική Αυτοκρατορία τον 6ο αιώνα π.Χ. ως επίσημης γραφής του κράτους.
Ανεξάρτητες εξελίξεις αποτελούν γραφές όπως τα κινέζικα ιδεογράμματα, τα ιερογλυφικά των Μάγιας, το κελτικό ογκαμικό αλφάβητο κ.ά.
Οι Μάγιας ήταν αυτοί που είχαν προβλέψει ότι ο κόσμος τους θα καταστραφεί το 2012 αλλά τελικά καταστραφήκαν 600 χρόνια νωρίτερα γιατί βαρέθηκαν να περιμένουν τόσο.
Αφού τελικά με τα πολλά άρχισαν να καταγράφουν με λέξεις ότι τους απασχολούσε από το να μουγκρίζουν σαν αγριόχοιροι, άρχισαν να το διδάσκουν και έτσι γέμισαν με πλάκες όλο τον κόσμο !
Τότε θα η φράση « θα σου ρίξω το βιβλίο στο κεφάλι » ισοδυναμούσε με Θάνατο !
Κάποιος που ήταν καλός στα μαθήματα έλεγαν « αυτό τα πήρε στο κρανίο».
Στις μέρες μας υπάρχουν ειδικοί επιστήμονες που είναι χωμένοι ανάμεσα σε σκονισμένες περγαμηνές και γραπτά και του ονομάζουμε Ιστορικούς που μελετούν και μελετούν και Ξανά μελετούν όλα όσα μας άφησαν οι πρόγονοι μας.
- Με τον όρο Ιστορία εννοείται η συστηματική μελέτη του παρελθόντος εστιασμένη κυρίως στην ανθρώπινη, δραστηριότητα έως την παρούσα εποχή.
Η ιστορία μελετά κυρίως γραπτές πηγές που μας δίνουν πληροφορίες για το παρελθόν ενώ ως προϊστορία αναφέρεται η εποχή για την οποία δεν έχουμε γραπτές πηγές ή που αυτές δεν μας είναι κατανοητές. Η μελέτη των γεγονότων περιλαμβάνει την καταγραφή τους, αλλά και τα αίτια που οδήγησαν σε αυτά, όπως και τους γενικούς νόμους της ιστορικής εξέλιξης.
Έτσι μαθαίνουμε λ.χ. ότι υπήρχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου με χιλιάδες τόμους βιβλία που την είχε φτιάξει μια Ελληνίδα κούκλα η Κλέο – Πάτρα η ξελογιάστρα με το όνομα !
«Η ιστορία της ανθρωπότητας θα ήταν διαφορετική αν η μύτη της Κλεοπάτρας είχε διαφορετικό σχήμα». Blaise Pascal, 1623-1662, Γάλλος στοχαστής
Στους Έλληνες για ένα παράξενο τρόπο τους άρεσε από πάντα να μοιράζουν το Φως ( την γνώση ) τόσο πολύ που το έβαλαν και στο τραγουδάκι για τα γενέθλια, ενώ οι ξένοι λένε μόνο Happy Birthday ίσα με 100 φορές λες και έχει κολλήσει η ταινία και τελικά λιώνουν τα κεράκια και η τούρτα και αρχίζουν και κλαίνε τα παιδάκια και η μαμάδες τα αρχίζουν στο ξύλο ! κόλαση !
-Που είχαμε μείνει ?
Α ! ναι οι Ρωμαίοι έκλεψαν ότι υπήρχε μην τυχόν τα διαβάσουν οι σκλάβοι και οι λοιποί και επαναστατήσουν ( κάτι που τελικά έγινε πολύ μετά με την Γαλλική Επανάσταση ) και μετά της έβαλαν φωτιά ( Δεν ήταν ασφαλισμένη ).
Οι πηγές της Ιστορίας είναι ότι οι άνθρωποι μας άφησαν ( πηγές ) και είναι δύσκολο το έργο αυτών των μελετητών να βρουν και να διασταυρώσουν ότι έγραψαν κάποιοι, κάπου, κάποτε.
Στον Ευρωπαϊκό γεωγραφικό χώρο από καταβολή το Κράτος και η θρησκεία πήγαιναν χέρι χέρι.
Έτσι έκανε ο Ελληνικός Πολιτισμός, ο Ρωμαϊκός και μετά ο αντικαταστάτης ο Χριστιανικό κρατικός πολιτισμός.
Δεν μπορούσες να μπερδευτείς ή θα ήσουν με το ότι λέει το κράτος ή ΔΕΝ θα ζούσες.
Η Αρχαία Ρώμη ( με τους 12 Θεούς ) μετέφερε τον πολιτισμό της στα πέρατα της Ευρώπης, για αυτό το σκοπό είχε πολλές Λεγεώνες που πήγαιναν και εξηγούσαν στους λαούς ( Βαρβάρους ) τι θα έπρεπε να κάνουν και πώς να το κάνουν αν ήθελαν να περπατάνε στην γη.
Οι μόνοι που γλύτωσαν από Ιστορικές Πηγές ( Asterix ) ήταν ένα μικρό Γαλατικό χωριό κοντά εκεί που σήμερα είναι το Βέλγιο.
Έφτασαν μέχρι τα σύνορά με την Σκοτία και Βόρεια μέχρι την Γερμανία και ανατολικά μέχρι την Κασπία Θάλασσα.
Είχαν κοινό νόμισμα μέσα στην Αυτοκρατορία, κοινούς νόμους κάτι σαν την Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα.
Η Ρώμη Χριστιανική.
Μετά ήρθε σιγά σιγά η παρακμή και το 311 έγινε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επίσημα Χριστιανική.
Οι προηγούμενοι Ιερείς είχαν μόνο μια επιλογή ή να ενταχτούν στην Νέα θρησκεία ή να γίνουν Λαμπατέρ.
Έτσι ενσωμάτωσαν την Αρχαία γνώση στα Νέα κείμενα που οι ίδιοι έγραψαν ! Και δεν έγιναν Λαμπατέρ.
Το 311, ο αυτοκράτορας Αύγουστος Γαλέριος, εξέδωσε το πρώτο διάταγμα υπέρ του Χριστιανισμού, το οποίο θα επισημοποιήσει περαιτέρω ο Κωνσταντίνος Α' ή αλλιώς Μέγας Κωνσταντίνος, με το διάταγμα των Μεδιολάνων.
Ενώ με τον Μέγα Κωνσταντίνο η λατρεία ορισμένων θεοτήτων των εθνικών θρησκειών απαγορεύτηκε, όπως για παράδειγμα της Αστάρτης, στην Κύπρο τουλάχιστον ο Χριστιανισμός ευνοήθηκε, αφού μετά τους μεγάλους σεισμούς του 332 και του 342, χρηματοδότησε μόνο την ανοικοδόμηση της Σαλαμίνας, η οποία ήτανε πιο Χριστιανική σε σχέση με την ειδωλολατρική Πάφο.
O Μέγας Θεοδόσιος, ανακήρυξε το Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και απαγόρευσε την δημόσια λατρεία άλλων θρησκειών
Παλιά οι Ρωμαίοι κυνηγούσαν να σκοτώσουν τους Χριστιανούς μετά οι Χριστιανοί κυνηγούσαν τους Ρωμαίους ( ειδωλολάτρες τους έλεγαν ).
Αφού τους σκότωσαν όλους μετά οι Χριστιανοί σκότωναν Χριστιανούς ( Διαμάχες με δόγματα έλεγαν ).
Απλό ή Θάσε μαζί μας ή εναντίον μας.
Ο επόμενος αυτοκράτορας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ο Θεοδόσιος τον Α', άρχισε τις διώξεις κατά των ειδωλολατρών σε όλη την Αυτοκρατορία, οδηγώντας στην επικράτηση του Χριστιανισμού.
Στις 27 Φεβρουαρίου του 380 αναγνώρισε τον Χριστιανισμό ως την επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας δηλώνοντας «επιθυμούμε όλα τα διάφορα υπήκοα έθνη [...] να ακολουθούν την Θρησκεία που παραδόθηκε στους Ρωμαίους από τον άγιο απόστολο Πέτρο» και στις 8 Νοεμβρίου του 392 έθεσε εκτός νόμου τις αρχαίες θρησκείες.
Στις 2 Μαΐου του 381 εξέδωσε το λεγόμενο «έδικτο κατά των αποστατών», με το οποίο τιμωρούσε με πλήρη στέρηση δικαιωμάτων δικαιοπραξίας όλους τους πρώην χριστιανούς που επέστρεφαν στην Εθνική Θρησκεία.
Στις 21 Δεκεμβρίου του 382 απαγόρευσε με ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας των ενόχων Εθνικών (που χαρακτηρίζονται «παράφρονες» και «ιερόσυλοι»), κάθε μορφή θυσίας, μαντικής, ψαλμωδιών προς τιμή των θεών ή τις απλές επισκέψεις σε αρχαίους Ναούς.
Το 384 διέταξε την κατεδάφιση ή το σφράγισμα ειδωλολατρικών Ιερών και υπέγραψε νέα απαγόρευση των θυσιών, ενώ στις 24 Φεβρουαρίου του 391 ανανέωσε την πλήρη απαγόρευση των θυσιών, των επισκέψεων σε ειδωλολατρικούς ναούς: «Κανείς δεν θα μολυνθεί με θυσίες και σφάγια, κανείς δεν θα πλησιάσει ή θα εισέλθει σε Ναούς, ούτε θα σηκώσει τα μάτια σε εικόνες φτιαγμένες από ανθρώπινο χέρι, διαφορετικά θα είναι ένοχος μπροστά στους ανθρώπινους και τους θεϊκούς νόμους».
Σταμάτησαν να δίνονται επιχορηγήσεις προς τα παγανιστικά ιερατεία, ενώ αυξήθηκε η οχλοκρατική βία εναντίον των παγανιστικών ναών και ομοιωμάτων με την υποκίνηση των μοναχών.
Σφαγές κατεδαφίσεις, απαλλοτριώσεις, πλιάτσικο, οικοδομικά υλικά, μπάζα.
Μέχρι τον 4ο αιώνα, ο Χριστιανισμός γίνεται η επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας και μέχρι το τέλους της, οποιαδήποτε δημόσια εκδήλωση που αφορά άλλη θρησκεία και θεό, θα είναι παράνομη και οι παραβάτες θα εκτελούνται – με θεαματικό τρόπο - δημοσίως συνοδεία μουσικής και πόπ – κόρν.
Ιδανικό θέμα για παιδάκια και οικογένειες της εποχής
- Τι θα κάνεις Παρασκευή βράδυ ;
- Έχω να πάω στην κεντρική πλατεία να δούμε όλοι μαζί μια μαζική εκτέλεση θα έρθεις ;
- Θα προσπαθήσω – μην στο υποσχεθώ - αλλά είμαι ένας από αυτούς που θα εκτελέσουν !
Κόλαση.
Σήμερα θεωρείται πολύ δύσκολο να απαντηθεί το ερώτημα πως εκχριστιανίστηκε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Ναι μεν οι διαταγές του Θεοδοσίου είχαν σκοπό τις διώξεις του παγανισμού, όμως αυτές οι νομοθεσίες μάλλον είχαν περιορισμένη εφαρμογή και εκδίδονταν και επανεκδίδονταν για χάρη κάποιων τοπικών αιτημάτων.
Το κράτος σπανίως μπορούσε να επιβάλλει την εφαρμογή τέτοιων νόμων και σπανίως το έκανε.
Θεωρούνται αμφιλεγόμενοι οι θρησκευτικοί στόχοι και η σχετική νομοθεσία του Μεγάλου Κωνσταντίνου και μερικοί μελετητές αμφισβητούν την εφαρμογή των φιλοχριστιανικών νόμων.
Ο εκχριστιανισμός της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας προχώρησε σταδιακά, χωρίς να μπορεί να εκτιμηθεί ο βαθμός εκχριστιανισμού σε κάθε εποχή.
Υπήρχε σημαντική αλληλοεπικάλυψη παγανισμού και χριστιανισμού κατά την ύστερη αρχαιότητα. Ωστόσο, πολλές χριστιανικές πηγές της εποχής κάνουν μια συντονισμένη προσπάθεια να δείξουν έναν σαφή διαχωρισμό μεταξύ των θρησκειών, έχοντας ως στόχο να ισχυριστούν θρίαμβο του χριστιανισμού. Ακόμη, υπήρχε χριστιανική βία τόσο κατά των παγανιστών, όσο και μεταξύ των χριστιανών.
Σύμφωνα με μια άλλη προσέγγιση, πριν έλθει στην εξουσία ο Μ. Κωνσταντίνος ο χριστιανισμός ήταν ήδη ανεπτυγμένος στις ανατολικές επαρχίες.
Ήταν η καλύτερα οργανωμένη θρησκευτική και κοινωνική δύναμη, και σημαντικός παράγοντας του ιδιωτικού βίου της ρωμαϊκής κοινωνίας.
Επομένως ο αυτοκράτορας έπρεπε να συνυπολογίσει τον χριστιανισμό στη διαμόρφωση της πολιτικής του. Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός αναφέρει ότι στην επαρχία Αραβία οι χριστιανοί ήδη αποτελούσαν σχεδόν το ήμισυ του τοπικού πληθυσμού στις αρχές της δεκαετίας του 360.
«Η Ευρώπη ήταν το σπίτι μας και συνεχίζει να είναι, όλοι μας
είμαστε ενοικιαστές, ιδιοκτήτης είναι η μοίρα μας και η Ιστορία μας, και
μάρτυρας μας ο Χρόνος». Nostradamos-hellas-2020.
-Το μοναδικό Ευαγγέλιο που αναφέρει την παρουσία του Ιωάννη κατά τη Σταύρωση, καθώς και τη φράση του Ιησού «Μήτερ, ίδε ο υιός σου», είναι το κατά Ιωάννην !
Τελικά, η ιστορία γραφόταν ανέκαθεν από αυτούς που έχουν στα χέρια τους τα ΜΜΕ.
Μανώλης Δουκίδης, Έλληνας συγγραφέας
Μετά ήρθε ο Μεσαίωνας .
Δεν έφταναν όλα αυτά με κάποιο τρόπο θα έπρεπε να υπάρξει συνέχεια στο σκότος.
Μεσαίωνας (476 - 1492 μ.Χ) ονομάζεται η χρονική περίοδος της Ευρωπαϊκής ιστορίας, από τον 5ο μέχρι το 15ο αιώνα μ.Χ..
Ξεκίνησε με την κατάλυση του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους (476 μ.Χ.) ή κατ' άλλους με το θάνατο του Ιουστινιανού Α΄ (565 μ.Χ.), του αυτοκράτορα υπό τον οποίο αναβίωσε η παλαιά ισχύς και έκταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τελείωσε συμβατικά το 1492 μ.Χ., με την ανακάλυψη της Αμερικής.
Ο Μεσαίωνας είναι η μεσαία από τις τρεις παραδοσιακές διαιρέσεις της Δυτικής Ιστορίας: Αρχαία, Μεσαιωνική και Νεότερη. Ο Μεσαίωνας με τη σειρά του παραδοσιακά διαιρείται σε τρεις υποπεριόδους, τον Πρώιμο, τον Ώριμο ή Μέσο και τον Ύστερο Μεσαίωνα.
Η μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού, η σμίκρυνση των μεγάλων αστικών κέντρων, οι επιδρομές και η μετακίνηση φύλων, οι οποίες ήδη είχαν ξεκινήσει από την Ύστερη Αρχαιότητα, συνεχίστηκαν στη διάρκεια του Πρώιμου Μεσαίωνα.
Οι βάρβαροι επιδρομείς, κυρίως Γερμανικά φύλα, δημιούργησαν νέα βασίλεια σε ό,τι απέμεινε από το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος. Κατά τον 7ο αιώνα μ.Χ., η Βόρεια Αφρική και η Μέση Ανατολή, κάποτε κομμάτια του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους βρέθηκαν υπό τον έλεγχο του Χαλιφάτου, μιας Ισλαμικής Αυτοκρατορίας, μετά την ολοκλήρωση των κατακτήσεων του Μωάμεθ και των διαδόχων του.
Παρόλο που έλαβαν χώρα σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές και πολιτικές δομές, η ρήξη με την Αρχαιότητα δεν υπήρξε ολοκληρωτική.
«O Θρίαμβος του Θανάτου», Pieter Brueghel ο Πρεσβύτερος, 1562
Η ακόμη εκτενής Βυζαντινή Αυτοκρατορία επιβίωσε στην Ανατολή και παρέμεινε αξιοσημείωτη δύναμη. Το νομικό της σύστημα, ο Ιουστινιάνειος Κώδικας, ανακαλύφθηκε εκ νέου στη Βόρεια Ιταλία το 1070 και κέρδισε μεγάλο θαυμασμό τους επόμενους αιώνες.
Στη Δύση, τα περισσότερα βασίλεια απορρόφησαν τους λίγους διασωθέντες ρωμαϊκούς θεσμούς. Τα μοναστήρια δημιουργήθηκαν ενώ συνεχίζονταν οι εκστρατείες εκχριστιανισμού της παγανιστικής Ευρώπης.
Οι Φράγκοι, υπό την Καρολίγγεια Δυναστεία, ίδρυσαν για σύντομο διάστημα, από τα τέλη του 8ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 9ου αιώνα, μια Αυτοκρατορία που κάλυπτε το μεγαλύτερο τμήμα της Δυτικής Ευρώπης.
Η τελευταία τελικά υπέκυψε στις πιέσεις εμφύλιων συγκρούσεων σε συνδυασμό με κατά το μάλλον ή ήττον πρόσκαιρες εισβολές από το εξωτερικό (Βίκινγκς από το Βορρά, Μαγυάροι από την Ανατολή και Σαρακηνοί από το Νότο) που την αποδυνάμωσαν και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις δημιουργίας νέων αυτοχθόνων κρατικών σχηματισμών.
- Όλοι μοιραζόμαστε ένα μαζικό ασυνείδητο νου, διαμορφωμένο από τις μνήμες και τα πρότυπα συμπεριφοράς σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας. Από εδώ πηγάζουν πράγματα όπως οι αρχέγονοι φόβοι και ο μυστικισμός. Καρλ Γιούνγκ, 1875-1961, Ελβετός ψυχίατρος
Μαύρη μαυρίλα δηλαδή ό ένας κυνηγούσε να σκοτώσει τον άλλο
και τους δυο μαζί η Πανούκλα.
Μειώθηκε τόσο πολύ ο πληθυσμός στην Ευρωπαϊκή ήπειρο που για πολλά χρόνια βρήκαν ευκαιρία τα αρχέγονα δάση να ξανά αναπτηχθούν δίχως τον φόβο των ανθρώπων μην γίνουν καλύβες και καυσόξυλα.
Μετά άρχισαν ( αφού δεν είχαν μείνει και πολύ ζωντανοί στην Ευρώπη ) να σχηματίζουν στρατιές για να πάνε για πλιάτσικο στην μέση Ανατολή για να απελευθερώσουν την Ιερουσαλήμ και τους κατοίκους της από το βάρος της ζωής !
Στη διάρκεια του Ώριμου Μεσαίωνα, που ξεκίνησε μετά το 1000 μ.Χ., ο πληθυσμός της Ευρώπης αυξήθηκε εξαιρετικά καθώς νεωτερισμοί στην τεχνολογία και στις μεθόδους καλλιέργειας της γης επέτρεψαν την άνθηση του εμπορίου, ενώ η κλιματική αλλαγή της Μεσαιωνικής Θερμής Περιόδου βελτίωσε σημαντικά την απόδοση της αγροτικής παραγωγής.
Ο φεουδαλισμός, η πολιτική οργάνωση όπου οι ιππότες -και εν γένει οι ευγενείς- όφειλαν στρατιωτικές υπηρεσίες στους ηγεμόνες τους με αντάλλαγμα το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται οικονομικά τη γη, την οποία καλλιεργούσαν χωρικοί που όφειλαν ενοίκιο και εργασία στους ευγενείς, ήταν το σύστημα με το οποίο οργανώθηκε ιεραρχικά και οικονομικά η κοινωνία την περίοδο αυτή.
Οι Σταυροφορίες, που διακηρύχθηκαν για πρώτη φορά το 1095, υπήρξαν στρατιωτικές προσπάθειες των Χριστιανών της Δυτικής Ευρώπης να αφαιρέσουν τον έλεγχο των Αγίων Τόπων από τους Μουσουλμάνους.
Οι Βασιλείς έγιναν η κεφαλή συγκεντρωτικών κρατών ( δίνοντας λόγω μόνο στον Θεό για τις πράξεις του ), μειώνοντας την εγκληματικότητα και τη βία, απομακρύνοντας, ωστόσο, από την πραγματικότητα την ιδέα ενός ενιαίου χριστιανικού κράτους.
Την πνευματική ζωή χαρακτήρισε ο σχολαστικισμός, μια φιλοσοφία που έδινε έμφαση στη συνύπαρξη της Πίστης με τη Λογική, και η ίδρυση πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Η θεολογία του Θωμά Ακινάτη (1225-1274), τα έργα ζωγραφικής του Τζιότο (1266-1337), η ποίηση του Δάντη (περ. 1265-1321) και του Τσόσερ (περ. 1343-1400), τα ταξίδια του Μάρκο Πόλο που έφερε στην Ευρώπη τα μακαρόνια με κιμά και το Χαρτί (1254-1324) και οι ανέγερση Γοτθικών Καθεδρικών Ναών, όπως εκείνος στη Σάρτρ, είναι μερικά από τα επιφανέστερα επιτεύγματα αυτής της περιόδου.
Η ουσία του Χριστιανισμού βρίσκεται στην ιστορία με τον Κήπο της Εδέμ που έχουμε αναλύσει στο άρθρο για την ιστορία της γης νο 1 που έγινε ανάρπαστο.
- «Ο απαγορευμένος καρπός ήταν στο δένδρο της Γνώσης. Το μήνυμα είναι ότι υποφέραμε όλον αυτόν τον καιρό επειδή θελήσαμε να μάθουμε τι συμβαίνει».
Frank Zappa, 1940-1993, Αμερικανός μουσικός
Η τέχνη ήταν αποδεκτή μόνο αν ακολουθούσε τους κανόνες της Εκκλησίας !
Τότε οι καλοί Χριστιανοί για να έχουν τον απόλυτο έλεγχο του «ποιμνίου » τους δημιούργησαν μια εταιρία
Την Ιερά Εξέταση Α.Ε.
Αυτή ήταν στην ουσία μια επιτροπή Επισκόπων και της τοπικής άρχουσας τάξης και όποιον έβαζε στο «μάτι» τον πήγαινε σε κάτι ειδικές εγκαταστάσεις οπού κάτι περίεργοι τύποι – που δεν θα ήθελες ποτέ να τους γνωρίσεις - με κουκούλες και φοβέρα μηχανήματα μετά από βασανιστήρια που μόνο ένας Άνθρωπος θα μπορούσε να τα σκεφτεί ( δες Ιστορία του ανθρώπου νο 1 ) αποσπούσαν την ομολογία ότι αμάρτησε.
Μετά τον έκαιγαν.
Οι ιστορικοί αναγνωρίζουν τέσσερις διαφορετικές εκφάνσεις της Ιεράς Εξέτασης:
τη μεσαιωνική, την ισπανική, την πορτογαλική και τη ρωμαϊκή.
Λόγω του αντικειμενικού της στόχου, που ήταν η καταπολέμηση των αιρέσεων, η Ιερά Εξέταση είχε δικαιοδοσία τυπικά μόνο επί των βαπτισμένων μελών της Εκκλησίας (τα οποία συνήθως αποτελούσαν την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού).
Οι μη Καθολικοί χριστιανοί κατηγορούμενοι μπορούσαν εντούτοις να περάσουν από δίκη για βλασφημία σε κοσμικά δικαστήρια.
Επίσης οι περισσότερες δίκες μαγισσών γίνονταν από κοσμικά δικαστήρια.
Η Συγκεκριμένη εταιρία ήταν Πολυεθνική με πάμπολλα υποκαταστήματα σε όλη την Ευρώπη και καλούς τζίρους ! Διοργάνωνε μάλιστα και συνέδρια και επιδείξεις Βασανιστηρίων και νέων μεθόδων., με σχετικά σεμινάρια και αληθινά θύματα για να είναι ρεαλιστική η εκπαίδευση.
Είχαν και καλό μπουφέ.
Ήταν μεγάλη τιμή να έχεις αποφοίτηση από την Ανώτατη Σχολή Βασανιστών της Ιεράς Εξέτασης !
Τότε έκαψαν και την προ προ προ γιαγιά μου που πετούσε με μια σκούπα και τους ξυπνούσε μέσα στην νύχτα και την κατηγόρησαν για Μάγισσα ! !
Τυπογραφία
Η μεγαλύτερη εφεύρεση της εποχής κάτι σαν το σημερινό Internet.
Το μηχάνημα το έφτιαξε ένας Γερμανός πάλι καλά να λέμε σκεφτείτε να το έκανε Ιταλός όλο θα χάλαγε.
Η Τυπογραφία είναι η τέχνη της αποτύπωσης γραπτού λόγου και εικόνων σε χαρτί, ύφασμα, μέταλλο ή άλλο υλικό με τη βοήθεια τεχνικών μέσων και συνήθως σε μαζική κλίμακα.
Η τυπογραφία ξεκίνησε ουσιαστικά τον 15ο αι. με την εφεύρεση του επίπεδου πιεστηρίου από τον Γουτεμβέργιο.
Μέχρι τα τέλη του 20ού αι., η παραδοσιακή τυπογραφία χρησιμοποιούσε κινητά στοιχεία σε διάφορα μεγέθη και οικογένειες (γραμματοσειρές) φτιαγμένες από μέταλλο και σπανιότερα από ξύλο.
Τα στοιχεία αυτά έμπαιναν σε ειδικές θήκες, τους σελιδοθέτες, και κατόπιν στο πιεστήριο για την εκτύπωση.
Για μην το κάψουν και αυτόν και την Διαβολική μηχανή του το πρώτο βιβλίο ήταν η Βίβλος.
Έτσι του έδωσαν την άδεια να τυπώνει γιατί στην αρχή πίστεψαν ότι μόνο την Βίβλο είναι ικανό να τυπώνει το μηχάνημα.
Έτσι ιδέες που μέχρι τότε ήταν αιρετικές, διαβολικές , εωσφορικές ! άρχισαν να εκδίδονται σε όμορφα βιβλία με πολύ καλό δέσιμο και συχνά περίτεχνα δερμάτινα εξώφυλλα.
Είχαν και εικόνες !
Έτσι πια η γνώση και η πληροφορία άρχισε να απλώνετε σχεδόν παντού ! και σιγά σιγά είδαμε και τα πρώτα πανεπιστήμια αλλά ακόμα ήταν πρωτόγονα θα λέγαμε μια και η λογοκρισία και η εξουσία ήταν αυτή που έλεγχε τα πάντα.
Νέα γη
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και ένας Καπετάνιος ( που λένε ότι ήταν από την Χίο ) ταξίδεψε Δυτικά και τελικά ανακάλυψε ότι η γη είναι στρογγυλή και μια νέα τεράστια ήπειρο την Αμερική.
Εκεί ζούσαν άνθρωποι, πολλά ζωάκια και είχαν τους δικούς τους πολιτισμούς και στην Βόρεια Αμερική και στην κεντρική Αμερική αλλά ακόμα και Νότια.
-Ο Χριστόφορος Κολόμβος (ιταλικά: Cristoforo Colombo), (μεταξύ 26 Αυγούστου και 31 Οκτωβρίου 1451 – 20 Μαΐου 1506) ήταν ιταλός θαλασσοπόρος χαρτογράφος, ναύαρχος και αντιβασιλέας, διάσημος επειδή ανακάλυψε την Αμερική το 1492.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές ενδείξεις προκολομβιανής επαφής της Αμερικής με άλλες ηπείρους και είναι θέμα συζήτησης αν μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι «ανακαλύπτει» μια ήπειρο η οποία κατοικείται ήδη από γηγενείς ή μη λαούς, ο Κολόμβος συχνά πιστώνεται με την ανακάλυψη της Αμερικής, καθώς το ταξίδι του σημείωσε την έναρξη ενός βίαιου αποικισμού της Νέας Γης, όπως αποκαλούνταν εναλλακτικά η αμερικανική ήπειρος.
Πραγματοποίησε τέσσερα ταξίδια σε αμερικάνικα εδάφη.
Η πρώτη του εκστρατεία ξεκίνησε στις 3 Αυγούστου του 1492, από το λιμάνι «Πάλος ντε λα Φροντέρα» φθάνοντας στο «Γουαναχάνι» Guanahani (στις σημερινές Μπαχάμες) στις 12 Οκτωβρίου 1492.
Το κράτος Κολομβία στη Ν. Αμερική και ο αστεροειδής 327 Κολομβία (327 Columbia), που ανακαλύφθηκε το 1892, πήραν το όνομά τους από τον διάσημο αυτό θαλασσοπόρο.
Τότε πολύ χάρηκαν στην Ισπανία στην Αγγλία και στην Πορτογαλία που ανακάλυψαν μια Νέα ήπειρο να πάνε να την λεηλατήσουν και αυτή !
Έστειλαν όλα τα αποβράσματα της κοινωνίας, άνοιξαν και κάτι φυλακές με κατάδικους και τους είπαν : πηγαίνετε να βρείτε χρυσό και ασήμι με κάθε κόστος ( για τους Ιθαγενείς μιλούσαν ).
Έτσι η Ισαβέλλα βασίλισσα της Ισπανίας έτρωγε και έπινε σε χρυσά ποτήρια που είχαν έρθει από την Αμερική.
Μάλιστα κουβάλησαν και μερικούς – ενδεικτικά – αιχμαλώτους και τους έβαλαν σε ένα Τσίρκο και ο κόσμος τους πετούσε αυγά βραστά να φάνε και μήλα.
Αυτοί οι πρώτοι Χριστιανοί στην λατινική Αμερική χρησιμοποίησαν Βιολογικό Πόλεμο και εξολόθρευσαν με τις ευρωπαϊκές του ασθένειες ( η ίδιοι είχαν ανοσία ) πάνω από το 80% του πληθυσμού της περιοχής.
Τους Υπόλοιπους τους έσφαξαν.
Η Ευρώπη με τις ανακαλύψεις αυτές και μετά με την ανακάλυψη – κατάληψη της Αφρικής και με την δημιουργία νέων ( δικόν της κρατών ) Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία αλλά και Ινδία κλπ μεγαλούργησε και πλούτισε.
Έκανε εισαγωγές πρώτες ύλες και έκανε εξαγωγές προϊόντα, τεχνολογία, και υποδομές.
Η Ευρώπη διαμόρφωσε τον παγκόσμιο χάρτη.
Και όλα αυτά τα απίστευτα πλούτη τα χρησιμοποίησε για να κάνει έργα, κτίρια, κήπους και ότι θαυμάζουμε μέχρι σήμερα αλλά χρηματοδότησε και πολέμους.
Ποτέ στην Ευρώπη δεν σταμάτησαν οι άνθρωποι να πολεμάνε μεταξύ τους τις περισσότερες φορές δίχως σοβαρό λόγο.
Αναγέννηση
Τελικά η τυπογραφία άργησε αλλά το έκανε το θαύμα της.
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης και η λεηλασία από τους καλούς ομόδοξους Χριστιανούς μερικούς αιώνες πριν ήταν η βασική πλατφόρμα ανάπτυξης της Αναγέννησης.
Η Αναγέννηση ενέπνευσε ένα κίνημα που τοποθετείται προσεγγιστικά ανάμεσα στο 15ο και το 17ο αιώνα, και ξεκίνησε στην Ιταλία κατά τον ύστερο Μεσαίωνα, από όπου και εξαπλώθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης ως ονομασία της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, μα με μεγαλύτερη ελευθερία, καθώς το κύμα των αλλαγών που επήλθαν δεν εξαπλώθηκε με την ίδια ταχύτητα σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ως πολιτιστικό κίνημα, επέφερε την άνθηση της λογοτεχνίας, της επιστήμης, της τέχνης, της θρησκείας και της πολιτικής επιστήμης, καθώς και την αναβίωση της μελέτης κλασικών συγγραφέων, την ανάπτυξη της γραμμικής προοπτικής στη ζωγραφική και τη σταδιακή, αλλά ευρέως διαδιδόμενη, μεταρρύθμιση στην εκπαίδευση.
Παραδοσιακά, αυτή η πνευματική μεταμόρφωση είχε ως αποτέλεσμα να θεωρείται η Αναγέννηση γέφυρα μεταξύ του Μεσαίωνα και της Σύγχρονης Εποχής.
Αν και κατά την Αναγέννηση έλαβαν χώρα επαναστατικές καινοτομίες σε πολλά πνευματικά πεδία, καθώς και κοινωνικές και πολιτικές αναταραχές, είναι ίσως περισσότερο συνυφασμένη με τα ρεύματα που διαμορφώθηκαν στο χώρο της τέχνης, αλλά και τη συμβολή παν-επιστημόνων όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι και ο Μιχαήλ Άγγελος, οι οποίοι ενέπνευσαν τον όρο Homo Universalis (Καθολικός Άνθρωπος).
Κατά γενική παραδοχή η Αναγέννηση έχει τις ρίζες της στη Φλωρεντία, στην περιοχή της Τοσκάνης, κατά το 14ο αιώνα.
Έχουν προταθεί πολυάριθμες θεωρίες σχετικά με την προέλευση και τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα, οι οποίες εστιάζονται σε ποικιλία παραγόντων που περιλαμβάνουν τις κοινωνικές και πολιτικές ιδιαιτερότητες της πόλης κατά την εποχή εκείνη, η οποία βρισκόταν υπό την καθοδήγηση της επιφανούς και ισχυρής οικογένειας των Μεδίκων.
Η Αναγέννηση έχει μακρά και περίπλοκη ιστοριογραφία, ενώ οι ιστορικοί διαφωνούν σχετικά με τη χρησιμότητα της λέξης ως οριοθέτησης μιας περιόδου της ιστορίας.
Ορισμένοι μελετητές αμφισβητούν πως η Αναγέννηση ήταν ένα «βήμα πολιτιστικής προόδου» σε σχέση με το Μεσαίωνα, χαρακτηρίζοντάς την, αντίθετα, ως περίοδο απαισιοδοξίας και νοσταλγίας για την Κλασική Αρχαιότητα, ενώ άλλοι επικεντρώνονται στα σημεία που καθιστούν τη μία εποχή συνέχεια της άλλης.
Πράγματι, ορισμένοι ζήτησαν να μπει τέλος στη χρήση του όρου, τον οποίο θεωρούν προϊόν παροντισμού - χρήση της ιστορίας προκειμένου να επικυρωθούν και να αποθεωθούν τα σύγχρονα ιδανικά.
Η λέξη Αναγέννηση έχει επίσης χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει άλλα ιστορικά και πολιτιστικά κινήματα, όπως η Καρολίγγεια Αναγέννηση και η Αναγέννηση του 12ου αιώνα.
-«Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι τίποτε δεν μας διδάσκει η ιστορία». Friedrich Hegel, 1770-1831, Γερμανός φιλόσοφος
Γαλλική Επανάσταση
Το τέλος της κυριαρχίας της Εκκλησιάς και του παπικού αλάθητου.
Ότι είμαστε τώρα το οφείλουμε σε εκείνους – τους ανώνυμους - που πάλεψαν στα οδοφράγματα.
Η Γαλλική Επανάσταση (γαλλικά: Révolution française, προφέρεται: [ʁevɔlysjɔ̃ fʁɑ̃sɛːz]) ήταν περίοδος μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αναταραχών στη Γαλλία, που διήρκεσε από το 1789 έως το 1799.
Ανέτρεψε τη μοναρχία, καθιέρωσε μια μορφή δημοκρατίας, πέρασε από περιόδους βίαιων πολιτικών ταραχών, και κατέληξε σε μια δικτατορία υπό τον Ναπολέοντα.
Πολλές από τις αρχές της επανάστασης μεταδόθηκαν προς τη Δυτική Ευρώπη και πέρα από αυτή.
Εμπνευσμένη από φιλελεύθερες και ριζοσπαστικές ιδέες, η επανάσταση άλλαξε ριζικά την πορεία της σύγχρονης ιστορίας, προκαλώντας παγκοσμίως μείωση των απόλυτων μοναρχιών και αντικατάστασή τους από δημοκρατίες.
Προκλήθηκε ένα κύμα παγκόσμιων συγκρούσεων που εκτεινόταν από την Καραϊβική έως τη Μέση Ανατολή.
Ιστορικοί – αλλά και ο γράφων - θεωρούν την Γαλλική επανάσταση ως ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Στην πορεία όμως, η μοναρχία καταργήθηκε και μετά από περιόδους τρομοκρατίας αλλά και οργάνωσης δίκαιου κράτους, η νεοσύστατη Δημοκρατία καταλύθηκε από τον Ναπολέοντα Α΄ Βοναπάρτη ( τον λεγόμενο και Κοντοπίθαρο ).
Στη νεότερη εποχή, και ειδικά γύρω από τον εορτασμό των 200 ετών της Επανάστασης, αναπτύχθηκε μια "αναθεωρητική" ιστοριογραφία (κυρίως από αγγλοσάξονες συγγραφείς) που αμφισβητεί τον κοινωνικό, ταξικό και οικονομικό χαρακτήρα της.
Για παράδειγμα, ο A. Gobban, στο έργο του "Ο μύθος της Γαλλικής Επανάστασης", θεωρεί ότι δεν υπήρξε μια επανάσταση αλλά μάλλον πολλές: μια επανάσταση των γραφειοκρατών εναντίον των διοικητικών δομών του Παλαιού Καθεστώτος, των ιδιοκτητών αγροτικής γης και των αστών καταναλωτών εναντίον της αγροτικής μεταρρύθμισης, των πόλεων εναντίον της επαρχίας και της επαρχίας εναντίον των πόλεων.
Αυτά τα αντιφατικά και συχνά αλληλεπικαλυπτόμενα κινήματα δεν παρήγαγαν κάποια σημαντικό κοινωνικό μετασχηματισμό ούτε σημαντικό «εκσυγχρονισμό», ούτε καν πολιτικές αλλαγές διαρκείας. Μετά από την αναταραχή, το τοπίο της πολιτικής και της κοινωνίας στη Γαλλία ήταν το 1815 περίπου ίδιο όπως και το 1789.
Ποτέ πια τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο.
Στο επόμενο κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τον εικοστό αιώνα πάντα από μια κριτική οπτική με χιούμορ και αισιοδοξία.
-Η αληθινή ιστορία είναι φτιαγμένη από τη σιωπή των νεκρών.
Etienne Rey, 1878-1940, Γάλλος συγγραφέας & κριτικός
Διαβάστε πως άρχισαν όλα :
Η Ιστορία του Κόσμου μέρος 1ο
10 από τους πιο διάσημους πίνακες στην ιστορία που όλοιοφείλουμε να γνωρίζουμε.
Αδυνατώ να το κρίνω από άποψη ορθότητος γιατί με ξεπερνά και γιατί έχω ελαφρώς διαφορετικές απόψεις σχετικά με την προέλευση του αλφαβήτου (Που μπορεί κάλλιστα να είναι και λανθασμένη), αλλά όσον αφορά το στήσιμο, το συντακτικό την εννοιολογική απόδοση και το χιούμορ παίρνει άριστα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως σου ξαναείπα. Το έχεις φίλε μου!!!
ΥΓ.Το κείμενο με ξεπερνά για να μπορέσω να το διορθώσω.